Çıldırdım ve Atomfall'daki herkesi öldürdüm

İngiliz kırsalında şiddetli bir gezinme konusunda bana katılın- Atomfall'a 90 dakikalık bir daldırma, Sniper Elite'in arkasındaki zihinler Rebellion'dan yeni hayatta kalma aksiyon oyunu. Son zamanlarda bir Kuzey Londra pubında bir bardak ve uygulamalı zaman aldım ve Atomfall’un açık uçlu görevleri ve rahatsız edici atmosferi ile ilgilendi. Ayrıca mermerlerimi kaybetmiş olabilirim ve görünürdeki herkese (masum görünümlü yaşlı bir bayan dahil) kriket sopasıyla saldırmaya karar verebilirdim. Açıklayayım.

Atomfall'daki her NPC, en düşük muhafızdan en önemli görev verene kadar öldürülebilir. Demoya başlayarak, bu özelliği iyice test etmeye karar verdim. Benim yaklaşımım, zariften daha azdı. Bu dijital Cumbria'yı keşfettikten iki dakika sonra, üç gardiyanla yüzleşmeyi tetikleyerek bir tel taktım. Onların ölümü, güvenilir kriket sopamın izniyle geldi - liberal bir dijital bordo sıçramasıyla vaftiz edilen ağır bir ahşap yığın.

Daha sonra, uzun ve kısa menzilli yetenekleriyle hızla aşık oldu, bir yay ve ok yağmaladım. Bay Cricket Bat, hak ettiği bir dinlenme kazandı. Yakınlarda, yükselen bir hasır adam sessizce durdu ve immolasyon bekliyordu. Net bir şekilde yönlendirdim; Bu hikayelerin nasıl bittiğini gördüm. Bu tür manzaralar, *atomfall *'da birkaç "açık bölgeden" biri olan bu bölgenin temelini oluşturan halk korku alt tonlarına işaret ediyor. Huzursuz bir atmosfer sadece gizemi derinleştirdi: İngiltere'nin bu uykulu, şimdi ışınlanmış köşesinde tam olarak ne oldu?

Benim tefekkür, muhtemelen hasır adamla bağlantılı bir grup druid tarafından kesintiye uğradı. Mükemmel okçuluk hedefleri olarak hizmet ettiler. Bir. İki. Üç. Aşağı gittiler. "Ben Robin Bloody Hood!" İç sesim çığlık attı, ben gerçeğe geri dönmeden önce - Londra pub çevrem. (Henüz içki yok, söz veriyorum. Sadece 10 amdı.)

Yay tatmin edici hissetti, ama Atomfall’un benzersiz dayanıklılık sistemiyle daha fazla ilgileniyordum. Geleneksel bir tükenme çubuğu yerine, yorucu aktivite ile artan bir kalp atış hızı monitörü kullanır. Sprint, kalp atış hızınızı yükseltir, aniden savaşmanız gerekiyorsa hedeflemeyi zorlaştırır. Daha sonra, bu etkiyi ortadan kaldıran bir yay ustalık becerisi buldum. Bu en heyecan verici diken değil ve beceri ağacı aşırı derecede karmaşık değil, ancak özelleştirmenin oyun tarzınıza uyacak şekilde, örneğin silahlı gizliliği desteklediğini sağlıyor.

Atomfall ekran görüntüleri

13 resim Benim tek başarım ölü druidler yığını, genel hedefim kuşkusuz belirsizdi. Casterfall Woods'un amaçsız keşfi çok az şey verdi, bu yüzden tek liderliğimi takip ettim: beni eski bir madenin yakınında bir bitki uzmanı olan Mother Jago'ya yönlendiren bir not. Yol boyunca, daha büyük anlatıların ipuçlarını fark ettim-bir elektrik santralinin üzerinde parıldayan, yağlı bir girdap, İngiltere'nin kıyamet sonrası devletinin görünür nedeni. Yakındaki bir telefon kutusu çaldı, ürpertici bir ses beni ormandan uzak durmam için uyardı. Çok geç.

Yol çevresel hikaye anlatımı ile doluydu: rahatsız edici bir alarm sistemine sahip eski bir kayıkhane ve üzerine "kaybolun" kelimeleri - yakındaki kafatası yığınının göz ardı ettiği bir uyarı. Atomfall , sakin ormanları ürpertici terör bölgeleriyle harmanlayan huzursuz bir havayı sürdürüyor. Fallout karşılaştırmaları yaygın olsa da, Stalker tonal ve tasarımda daha uygun bir karşılaştırma hissediyor.

Bana ipuçları için her konuşma caddesini keşfetme teşvikinde klasik nokta ve tıklama maceralarını hatırlatıyor. Başka bir druid katliamdan sonra (ve bahçe merkezlerini otlar için yağmalayarak-eğer isterseniz hızlı bir olay etkinliği), anne Jago'yla tahsisinde tanıştım. Bir erik ceket ve kafatası ve rose şapkası giymiş, kara büyü aromaterapisini kucaklarsa Angela Lansbury'ye benziyordu. Netlik umutlarım kesildi; Her diyalog seçeneğini tüketmesine rağmen belirsiz cevaplar sundu. Bu bana klasik nokta ve tıklama maceralarını hatırlattı ve ipuçları için kapsamlı konuşma araştırmalarını teşvik etti. Sonunda, bir atılım: Jago, Druids Kalesi'nde rehin tutulan çalıntı bitki kitabı karşılığında bilgi sundu. Yeni bir ipucu ile adımlarımı geri çektim.

Atomfall’un Freeform tasarımı herhangi bir yaklaşıma izin verdi, bu yüzden kaleye yandan saldırdım. Terk edilmiş bir benzin istasyonunun yakınında Druid Devriyesi ile karşılaşan "Forekourt Savaşı" bir el bombası ile başladı. Düşman AI muhteşem değildi, ama tatmin edici katliam okçuları uyardı. Onları bir tırnak bombası ile etkisiz hale getirdim, sonra yarasa bazlı kafa emziğine devam etmeden önce bir boynu kopararak mesafeyi kapattım. Savaş eğlenceli, ama Atomfall’un odağı değil. Dünyanın sırlarını ortaya çıkarmanın ana etkinliğinin daha çok bir yan gösterisi.

Bazı balta kullanan kabadayları keskin nişan ettikten sonra kaleye girdim, kilitli bir kulübe buldum. Harita koordinatları içeren bir not, anahtarların çok uzakta olduğunu öne sürdü. * Atomfall*, oyuncuların ilgi çekici noktaları işaretlemelerini gerektiren nesnel belirteçlerden yoksundur. Kulübe kitabı içerebilir mi? Anahtara ihtiyacım var mıydı? Bağırsaklar hayır dedi, bu yüzden ana kapılara yaklaştım.

İçeride, kulübe daha fazla druid, ama kitap yok. On dakika aradım, sadece işçilik malzemeleri buldum. Bu , Atomfall’un geniş tasarımını örneklendirir. Elle tutma yok; Kitap parlamayacak. Zaman zaman sinir bozucu olsa da, Rebellion'un zorlu, keşifsel yaklaşımını takdir ettim.

Kendimi nihayetinde Rebellion'un oyuncuya meydan okuyan bir şey yapma yaklaşımı ile cesaretlendirdim. Koyu eksik olan, bir zehir bitkisi canavarı bularak koordinatları takip ettim. Tüfek mermileri etkisizdi ve hızlı bir ölümle sonuçlandı. Yeniden yükleyerek, Skyrim Parkour becerilerimi atlamak için kullandım, anahtarları bir kurbandan alarak kullandım. Kulübeye geri döndüğümde, bir Perk Noktası ve cephane buldum - ama kitap yok.

Umutsuzca, Druids'in ritüelleri gerçekleştirdiği kalenin derinliklerine girdim. Yüksek rahibe ve takipçilerini öldürdüm, bir SMG, zehir bombası tarifi ve atomik bir pil buldum, keşfetmek için zamanım yoktu yeni bir görev çizgisine başlıyorum. Hala kitap yok.

### Xbox Games Serisi Seviye Listesi

Xbox Games Serisi Seviye Listesi

Oturum bitti, kitabın kalede olduğunu öğrendim, birkaç kez geçtiğim bir masada. Bu vahiyden önce bunun bir hile olduğuna inandım. Şaşırtıcı olmayan bir şekilde söyleyecek başka bir şeyleri olmayan bitki uzmanına döndüm. Karakterimin şiddete inişi devraldı ve ben onu öldürdüm. Vücudunu arayarak, zehir bataklığı canavarıyla mücadele etmek için bir tarif buldum. Zaman kazandırabilirdik.

Atomfall’un çalışma zamanı önemlidir; Geliştiriciler en az dört ila beş saat belirtti, çoğu oyuncu 25 civarında. Deneyim büyük ölçüde değişiyor. Demodaki başka bir oyuncu, çökmüş bir helikopterle başlayıp robotlar ve mutantlarla dolu bir bölgeye yol açan tamamen farklı bir maceraya sahipti. Yüzey düzeyinde bir keşif bile derinliği ve gizemi ortaya çıkarır.

Atomfall, sizi şaşırtmış görev tasarımında ne kadar çok şımarttığınızda size ödüllendiren bir oyun gibi hissediyor. Garip hedefler bazılarını rahatsız ediyor olabilir, ancak Atomfall tasarımını kucaklayan oyuncuları ödüllendiriyor. Ana ve yan hedefler arasındaki bulanık çizgiler, benzersiz anlatıları ve sonları teşvik ederek tehlike ekler. Benim sonum, Jago annesini öldürmesine rağmen, muhtemelen sizinkinden farklı olacak.

Bugün için hepsi bu. Ellerim kanladı, pub'a gideceğim, elinde kriket sopası ve işlerin yerleşmesine izin vereceğim.