The South Meraung Village

หัวข้อ: Shadows of South Meraung

Agung และ Arip เพื่อนตลอดชีวิตจากเมืองที่คึกคักอยู่ในการไต่เขาเป็นประจำผ่านป่าทึบที่อยู่รอบ ๆ ชุมชนของพวกเขา วันเริ่มต้นด้วยเสียงหัวเราะและความตื่นเต้นของการผจญภัย แต่เมื่อดวงอาทิตย์จุ่มลงใต้ขอบฟ้าวิญญาณที่ร่าเริงของพวกเขาก็ถูกทดสอบโดยสิ่งที่ไม่รู้จัก

Agung ยิ่งกล้าหาญมากขึ้นของทั้งสองตัดสินใจที่จะสำรวจเส้นทางที่ไม่ค่อยมีคนรู้จัก "มาดูกันว่าสิ่งนี้นำไปไหน arip!" เขาอุทานเสียงของเขาสะท้อนผ่านต้นไม้ Arip แม้ว่าจะลังเลก็ตามเพื่อนของเขาเข้าไปในป่าหนา เมื่อพวกเขาเข้าไปลึกกว่าเส้นทางก็จะคลุมเครือมากขึ้นและในไม่ช้า Agung ก็พบว่าตัวเองแยกตัวออกจาก Arip

ตื่นตระหนกสำหรับ Arip ในขณะที่เขาเรียกร้องให้ Agung เสียงของเขากลืนด้วยความเงียบที่น่าขนลุกของป่า "อืมคุณอยู่ที่ไหน!" เขาตะโกนหัวใจของเขาโขลกกับหน้าอกของเขา ไม่มีการตอบสนองเกิดขึ้นมีเพียงเสียงที่เกิดจากเสียงกระซิบและเสียงกระซิบของลม

เวลาผ่านไปหลายชั่วโมงและ Arip ก็สะดุดกับป้ายบอกทางโบราณซึ่งแทบจะไม่สามารถมองเห็นได้ภายใต้การสึกหรอของมอสและเวลา อ่าน: "หมู่บ้าน Meraung ใต้" ความเย็นวิ่งลงไปตามกระดูกสันหลังของเขาในขณะที่เขาจำตำนานท้องถิ่นเกี่ยวกับสถานที่ที่ถูกทอดทิ้งนี้ - หมู่บ้านสาปแช่งด้วยวิญญาณมืดที่ผู้ที่เข้ามาไม่เคยเห็นอีกเลย

มุ่งมั่นที่จะหา Agung, Arip ผลักไปข้างหน้าเข้าไปในหมู่บ้าน อากาศเริ่มเย็นลงและหมอกหนาห่อหุ้มโครงสร้างที่ทรุดโทรม หมู่บ้านดูเหมือนจะถูกแช่แข็งในเวลาที่มีบ้านร้างและเส้นทางที่รก เมื่อ Arip นำทางผ่านหมอกเขาก็ได้ยินเสียงหัวเราะเล็กน้อย - เสียงที่ผิดธรรมชาติที่ส่งเสียงสั่นสะเทือนกระดูกสันหลังของเขา

ทันใดนั้นร่างก็โผล่ออกมาจากหมอก มันเป็น Agung แต่มีบางอย่างถูกปิด ดวงตาของเขากลวงและการเคลื่อนไหวของเขาช้าและไตร่ตรอง "Agung มันคือฉัน Arip!" เขาเรียกออกมา แต่ Agung ไม่ตอบสนอง เขาชี้ไปที่บ้านที่ทรุดโทรมในตอนท้ายของถนน

ข้างใน Arip พบห้องที่เต็มไปด้วยสิ่งประดิษฐ์และสัญลักษณ์โบราณ ในใจกลางวางหนังสือหน้าเต็มไปด้วยคาถาและคำเตือนเกี่ยวกับคำสาปของหมู่บ้าน เมื่อ Arip อ่านออกเสียงหวังว่าจะหาวิธีทำลายคาถาห้องก็เริ่มสั่นคลอนและผนังดูเหมือนจะปิด

ด้านนอกร่างของ Agung เริ่มเปลี่ยนคุณสมบัติของเขาบิดเป็นสิ่งที่ไม่สามารถจดจำได้ Arip ตระหนักว่าหมู่บ้านกำลังพยายามเรียกร้องวิญญาณอื่น ด้วยหนังสือเล่มนี้ในมือเขาท่องเคาน์เตอร์ที่พูดเสียงของเขาสั่นเทา แต่แน่วแน่

พื้นดินสั่นเทาและเสียงคำรามที่หูหนวกเต็มไปด้วยอากาศ หมอกยกขึ้นและ Agung กลับไปสู่ความรู้สึกของเขาดวงตาของเขาฟื้นแสงของพวกเขา "Arip คุณพบฉัน" เขาอ้าปากค้างโล่งอกล้างเขา

พวกเขาหนีไปจากหมู่บ้าน Meraung ใต้หนังสือกำแน่นด้วยมือของ Arip เมื่อพวกเขาโผล่ออกมาจากป่าพระอาทิตย์ก็เริ่มขึ้นส่องแสงบนเส้นทางของพวกเขา พวกเขารู้ว่าพวกเขาได้หลบหนีจากเงื้อมมือของพลังมืดอย่างหวุดหวิดและตำนานของเซาท์เมอรุนจะหลอกหลอนความทรงจำของพวกเขาตลอดไป

แต่พวกเขาปลอดภัยและความผูกพันของพวกเขาถูกสร้างขึ้นเมื่อเผชิญกับความหวาดกลัวนั้นแข็งแกร่งกว่าที่เคย