Fable 2: Beklemeyi atla, şimdi oyna!

Bu haftanın Xbox podcast'inde derinlere gömüldü, Playground Games'in merakla beklenen masalı hakkında heyecan verici bir haberdi. Ancak haberler, acı tatlı bir bükülme ile geldi: bir gecikme. Başlangıçta bu yıl piyasaya sürülecek olan Fable, 2026'da piyasaya sürülecek.

Gecikmeler sinir bozucu olsa da, genellikle zengin ayrıntılı bir deneyim hazırlama taahhüdüne işaret ederler. Bu ekstra zaman, gerçekten dikkat çekici bir oyunun kilidini açmanın anahtarı olabilir. Ama sadece beklemek yerine, neden bu zamanı verimli bir şekilde kullanmıyorsunuz? Şimdi, diziye çarpıcı bir giriş ve gerçekten eşsiz bir RPG'yi yeniden ziyaret etmek (veya keşfetmek!) Fable II'yi ve gerçekten benzersiz bir RPG'yi yeniden ziyaret etmek için mükemmel bir fırsat.

Bugünün standartlarına göre bile, Fable II oldukça sıra dışı kalır. Fallout 3 ve Erken Bioware 3D başlıkları da dahil olmak üzere 2008 çağdaşlarıyla karşılaştırıldığında, vizyonu tekildir. Doğrusal bir ana hikaye ve yan görevlere sahip geleneksel bir kampanya yapısına sahip olsa da, RPG sistemleri ferahlatıcı bir şekilde akıcı hale getirilir. Karmaşık stat bloklarını unutun; Fable II'nin ulaşılabilir tasarımı, RPG mekaniğine aşina olmayanları bile memnuniyetle karşılıyor.

Sadece altı ana beceri sağlık, gücü ve hızı yönetir. Silah hasarı göz önünde bulundurulması gereken tek önemli istatistiktir ve savaşı önemli ölçüde basitleştirir. Savaşın kendisi, Creative Spellcasting (düşmanları dans etmeye zorlayan kaos, vurgu) ile geliştirilmiş hafif yürekli swashbuckling. Ölüm bile önemsizdir, bu da sadece küçük bir XP cezasına neden olur.

Fable II, yeni gelenler için mükemmel bir RPG'dir. 2008'de Oblivion'un geniş dünyası ezici hissedebilirdi. Ancak Fable II'nin Albion'u, oyuncuların gizli hazineleri, mağaraları ve bulmaca yüklü iblis kapılarını serbestçe keşfetmelerine ve keşfetmelerine olanak tanıyan daha küçük, kolay gezilebilir haritalar sunuyor. Bu, oyunun gerçek boyutuna inanan bir ölçek ve fırsat duygusu yaratır. Albion'un coğrafyası biraz kısıtlayıcı, oyuncuları doğrusal yollar boyunca yönlendiriyor, ancak bu bir zarar değil.

Albion'un fiziksel ölçeği, BioWare'in Infinity Engine Games veya Morrowind'in geniş dünyalarına kıyasla azalıyor. Bununla birlikte, bunu modern veya hatta çağdaş RPG standartlarıyla değerlendirmek noktayı kaçırır. Fable II, coğrafi boyutta hareketli, canlı bir dünyaya öncelik verir. Bunu Sims'in merceğinden düşünün - toplumun dikkate değer bir simülasyonu.

Albion, karmaşık, organik bir saat mekanizması gibi işlev görür. Vatandaşlar uyanır, iş ve uyku, hayatları rutinler ve kişilikler tarafından yönetilir. Sims aileleri gibi, her vatandaş da bireysel özelliklere ve tepkilere sahiptir. Çok çeşitli jestler kullanarak, oyuncular NPC'lerle etkileşime girebilir, onları kahramanlık ile büyüleyebilir veya kötü eylemlerle yabancılaştırabilirler. Oyun, reaktif NPC'leri ve yaşayan bir şehri, diğerlerinin elde ettiği şekilde gerçekten somutlaştırıyor.

Oyuncu büyük maceralara yönelik bir kahraman olsa da, Fable II, oyuncular kendilerini topluma daldırdığında parlıyor. Evler ve dükkanlar da dahil olmak üzere binalar, işler yoluyla kazanılan oyun içi para birimi ile satın alınabilir (ağaç içme ve demircilik, tekrarlayan da olsa rahatlatıcı, mini oyunlar sunar). Oyuncular ev sahipleri olabilir, Woo NPC'ler olabilir ve hatta ailelere başlayabilir. Bireysel olarak, bu unsurlar yapay hisseder, ancak birleşik etki oldukça otantik bir yaşam duygusu yaratır.

İyi yürütülen bir osuruk kahkahalarla uluyan pub patronları olabilir. Baldur'un Gate 3 bile organik romantizm ve emlak piyasası mekaniğinden yoksundur. Bununla birlikte, Red Dead Redemption 2, daha rafine de olsa benzer bir deneyim sunar. Rockstar'ın Old West'in rekreasyonu, oyuncu eylemlerine otantik tepki veren duyarlı NPC'lere sahiptir. Etkileşimler, genellikle basit olsa da, kalıcı sonuçlara sahip olabilir. Playground'un masalı köklerine sadık kalmayı amaçlıyorsa, Red Dead Redemption 2 modern bir mihenk taşı olarak hizmet etmelidir.

Diğer anahtar unsurlar korunmalıdır. Fable'ın İngiliz mizahı, esprili hiciv ve unutulmaz bir karakter kadrosu çok önemlidir. Ama belki de en önemlisi Lionhead'in iyi ve kötülüğe yaklaşımıdır.

Lionhead Studios'un kurucusu Peter Molyneux, iyi ve kötülüklere hayranlık duyuyor. Bu Black & White'ın merkezindeydi ve kariyeri boyunca devam etti. Bununla birlikte, Lionhead'in yaklaşımı Witcher veya BioWare oyunlarındaki nüanslı seçimlerden farklıdır. Fable II'de seçimler çok ikilidir: melek veya şeytani. Bu komedi aşırılığı iyi çalışıyor; İlk görevler aşırı seçenekler sunar ve daha sonraki görevler benzer şekilde keskin ahlaki ikilemler sunar.

Modern RPG'ler, insan davranışının bir yelpazesini keşfederek nüanslı oyuncu ifadesine öncelik verir. Ahlaki quandaries karmaşıktır. Bununla birlikte, Fable bu ikili yaklaşımı geliştirir ve oyuncuların en kahraman kahramanı ya da en iğrenç kötü adam olmasına izin verir. Bu, orijinal oyunun iyi ve kötülüğün görsel temsilinde belirgindir ve Fable II'de mükemmelleştirilmiştir. Devam filminin dallanma görevleri ve reaktif dünyası, eylemlerin itibar ve hizalamayı şekillendirmesine izin verir. Fable II'nin orta zemin yerine aşırı uçlara odaklanması, gerçekten kötü seçimleri etkili kılar.

Oyun alanı oyunlarının bu özü yakalayıp yakalamayacağı görülmeye devam ediyor. Son geliştirme güncellemesi, önceki girişlerden daha ayrıntılı bir dünyaya işaret ederek 50 saniyelik alfa öncesi oyun gösterdi. Yoğun bir şehir, Fable II'yi benzersiz kılan Sims benzeri sosyal simülasyona bir bağlılık önerir.

Ancak bu vizyon bir yıl uzaklıktadır. Bu arada, Fable II'yi tekrar ziyaret etmek şiddetle tavsiye edilir. Cazibesi ve benzersiz nitelikleri, Fable'ın tuhaflıklarını koruyan oyun alanı oyunlarının öneminin altını çiziyor. Yeni masal bir Witcher, Baldur'un kapısı veya Dragon Age klonu olmamalı; Tüm ilginç ihtişamıyla masal olmalı.